Jak przeprowadzić ocenę ryzyka zawodowego przy użyciu metody Kinney’a?
Ocena ryzyka jest pierwszym krokiem do bezpiecznego miejsca pracy. Istnieje kilka metod przeprowadzania inwentaryzacji i oceny ryzyka (RI&E) lub w skrócie oceny ryzyka. Tutaj omówimy metodę Kinney’a. Znana jest również jako metoda Fine'a i Kinney'a.
Formuła
CO TO JEST METODA KINNEY’A?
Metoda Kinney’a to ilościowa strategia klasyfikacji i szeregowania zagrożeń w miejscu pracy, dzięki której mogą Państwo podjąć odpowiednie działania w celu zapewnienia zdrowia i bezpieczeństwa w miejscu pracy. Metoda ta nie ma na celu identyfikacji samych zagrożeń. Pomaga ona jedynie w ich klasyfikacji i uszeregowaniu. Najwyższe zagrożenia są traktowane priorytetowo przy podejmowaniu działań mających na celu poprawę bezpieczeństwa.
Aby określić stopień ryzyka, należy pomnożyć wartość przez trzy czynniki: skutki lub dotkliwość szkody, częstotliwość narażenia oraz prawdopodobieństwo lub prawdopodobieństwo jej wystąpienia. Wynika z tego klasa ryzyka: niska, średnia i wysoka.
R = S ×E × P
Jaką klasę ryzyka podaje formuła?
Wynikiem mnożenia (R = S ×E × P) trzech czynników jest klasa ryzyka:
- Klasa ryzyka niska (R = od 0 do 20): Brak konieczności działania
- Klasa ryzyka średnia (R = 21 do 70): Wymagana uwaga
- Klasa ryzyka wysoka (R = powyżej 70): Podejmij natychmiastowe działania
Przegląd różnych wartości dla poszczególnych czynników
Jakie są możliwe skutki zdarzenia (S)?
Jeśli wystąpi ryzyko, jaki będzie jego wpływ? Istnieje pięć możliwych wyników:
- Wynik 1: drobne obrażenia, niewielkie szkody
- Wynik 3: poważne obrażenia, ale możliwe wyleczenie
- Wynik 7: poważne i nieodwracalne skutki, niepełnosprawność
- Wynik 15: bardzo poważne, skutek śmiertelny
- Wynik 40: kilka ofiar
Jaka jest ekspozycja na zagrożenie (E)?
Jak często pracownicy są narażeni na zagrożenie? Proszę podać sześć wyników:
- Wynik 10: nieprzerwanie
- Wynik 6: regularnie, codziennie
- Wynik 3: Sporadycznie, co tydzień
- Wynik 2: czasami, co miesiąc
- Wynik 1: rzadko, raz w roku
- Wynik 0,5: bardzo rzadko, rzadziej niż 1 raz w roku
Co to jest prawdopodobieństwo wystąpienia zagrożenia (P)?
Istnieje siedem wyników, które wskazują, jak prawdopodobne jest wystąpienie ryzyka:
- Wynik 10: prawie pewne
- Wynik 6: bardzo prawdopodobne
- Wynik 3: prawdopodobne
- Wynik 1: możliwe, lecz mało prawdopodobne
- Wynik 0,5: bardzo mało prawdopodobne
- Wynik 0,2: prawie niemożliwe
- Wynik 0,1: prawie niewyobrażalne
ZASTOSOWANA DO OCENY RYZYKA KOLIZJI PIESZEGO Z WÓZKIEM WIDŁOWYM
METODA KINNEY’A: STOSOWANIE
Zastosujmy metodę Kinneya do praktycznego przykładu, w którym szacujemy ryzyko uderzenia pieszego przez wózek widłowy. Zakładamy, że w ruchliwym magazynie nie ma odbojnic ochronnych, ani oznakowania (podłogi).
Centrum dystrybucyjne w naszym przykładzie jest centrum logistycznym o dużym natężeniu ruchu wózków widłowych. Dlatego prawdopodobieństwo kolizji z pieszym jest realne. Kwalifikujemy to prawdopodobieństwo (P) jako „bardzo prawdopodobne” (wynik 6). Ruch nie jest rozdzielony: piesi i wózki widłowe często wpadają do wody. Oznacza to, że natężenie ekspozycji na zagrożenie (E) wynosi 3 (a więc jest sporadyczna). Pieszy uczestniczący w wypadku z udziałem wózka widłowego może doznać poważnych i trwałych obrażeń. W najgorszym przypadku może to skutkować długotrwałą lub trwałą niepełnosprawnością. Skutek (S) jest klasyfikowany jako „znaczny” (wynik 7). Jeśli zastosujemy wzór (P6 × E3 × S7 = 126), otrzymamy wysoką klasę ryzyka.
W naszym praktycznym przykładzie występuje oczywiste zagrożenie bezpieczeństwa w miejscu pracy. Należy natychmiast podjąć środki ostrożności. Odbojnice ochronne są niezbędne do zapewnienia odpowiedniej ochrony pracownikom i infrastrukturze.
Jakie są zalety stosowania metody Kinneya?
Metoda Kinney'a zapewnia wstępną ocenę skali ryzyka w prosty sposób. Umożliwia również ustalenie priorytetów, którymi należy się zająć. Po zastosowaniu środków można łatwo określić ich efekt poprzez ponowne obliczenie klasy ryzyka.
Jakie są wady metody Kinneya?
Metoda Kinneya nie jest odpowiednia w przypadku zagrożeń o poważnych konsekwencjach. Zdarzenie niepożądane z poważnym urazem jest tak samo złe przy częstotliwości narażenia wynoszącej 1 (rzadko), jak i 6 (często). W obu przypadkach klasa ryzyka może się znacznie różnić, sprawiając, że ryzyko nagle staje się akceptowalne, podczas gdy tak nie jest.
- – S7×E1×P1 = 7 (niskie ryzyko; nie są wymagane żadne działania)
- – S15×E6×P1 = 90 (wysokie ryzyko; wymagane natychmiastowe działania)
W jednym przypadku jest to poważny wypadek (S7), a w drugim bardzo poważny wypadek (S15), ale w obu przypadkach chce się zapobiec wypadkowi ze względu na bezpieczeństwo pracy. Zatem częstotliwość narażenia z pewnością nie jest czynnikiem decydującym.
Po przeprowadzeniu analizy ryzyka kolejnym logicznym krokiem jest stworzenie planu ruchu. W tym miejscu należy zmapować przepływy ruchu w miejscu pracy i dowiedzieć się, gdzie znajdują się wąskie gardła.
