Hoe maak je een risicoanalyse volgens de Kinney-methode?
Een risicoanalyse vormt de eerste stap naar een veilige werkvloer. Er bestaan verschillende methodes om een risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) of kortweg risicoanalyse op te stellen. Hier gaan we in op de Kinney-methode. Ook wel gekend als de methode van Fine en Kinney.
Formule
WAT IS DE KINNEY-METHODE?
De Kinney-methode is een kwantitatieve strategie om risico's op de werkvloer te klasseren en te rangschikken, zodat je passende maatregelen kan nemen om de gezondheid en veiligheid op de werkplek te verzekeren. Deze methode is dus niet geschikt om de risico's zelf te identificeren. Ze helpt je alleen om ze te klasseren en te rangschikken. De grootste risico’s krijgen prioriteit bij het nemen van maatregelen om de veiligheid te verhogen.
Om de omvang van het risico te bepalen, vermenigvuldig je de waarde van drie factoren: het effect of de ernst van de schade, de blootstellingsfrequentie en de waarschijnlijkheid of kans dat het effect optreedt. Dit levert een risicoklasse op: laag, middel en hoog.
R = E x B x W
Welke risicoklasse levert de formule op?
Het resultaat van de vermenigvuldiging (R = E x B x W) van de drie factoren levert een risicoklasse op:
- Risicoklasse laag (R = 0 tot 20): geen maatregelen nodig
- Risicoklasse middel (R = 21 tot 70): aandacht nodig
- Risicoklasse hoog (R = meer dan 70): onmiddellijk actie ondernemen
Overzicht van de verschillende waarden per factor
Wat is het effect of de ernst van de schade (E)?
Als er zich een risico voordoet, wat is dan het effect daarvan? Er zijn vijf scores mogelijk:
- Een score van 1: gering letsel, weinig hinder
- Een score van 3: belangrijk letsel, maar herstel mogelijk
- Een score van 7: ernstig en onomkeerbaar effect, invaliditeit
- Een score van 15: zeer ernstig, één dode
- Een score van 40: meerdere doden
Wat is de blootstellingsfrequentie (B)?
Hoe vaak worden medewerkers blootgesteld aan het risico? Hier worden zes scores gegeven:
- Een score van 10: voortdurend
- Een score van 6: regelmatig, dagelijks
- Een score van 3: af en toe, wekelijks
- Een score van 2: soms, maandelijks
- Een score van 1: zelden, jaarlijks
- Een score van 0,5: zeer zelden, minder dan 1 keer per jaar
Wat is waarschijnlijkheid (W)?
Er zijn zeven scores om aan de geven hoe waarschijnlijk het is dat een risico zich voordoet:
- Een score van 10: zo goed als zeker
- Een score van 6: zeer goed mogelijk
- Een score van 3: waarschijnlijk
- Een score van 1: mogelijk, maar onwaarschijnlijk
- Een score van 0,5: zeer onwaarschijnlijk
- Een score van 0,2: bijna onmogelijk
- Een score van 0,1: zo goed als ondenkbaar
TOEGEPAST OP HET RISICO OP EEN AANRIJDING VAN EEN VOETGANGER DOOR EEN HEFTRUCK
DE KINNEY METHOD: GEBRUIK
Laten we de Kinney-methode eens toepassen op een praktijkvoorbeeld waarbij we het risico op een aanrijding van een voetganger door een heftruck inschatten. We gaan ervan uit dat er in een druk magazijn geen aanrijdbeveiliging, noch (vloer)markering is aangebracht.
Het distributiecentrum in ons voorbeeld is een logistiek centrum met behoorlijk veel heftruckverkeer. De kans op een confrontatie met een voetganger is dus reëel. We kwalificeren de waarschijnlijkheid (W) als 'goed mogelijk' (score 6). Het verkeer is er niet gescheiden: voetgangers en heftrucks komen dus vaak in elkaars vaarwater terecht. Dat betekent een blootstellingsfrequentie (B) van score 3 (af en toe). Een voetganger die betrokken raakt in een ongeval met een heftruck kan zware en blijvende verwondingen oplopen. In het slechtste geval met langdurige of definitieve arbeidsongeschiktheid tot gevolg. Het effect (E) krijgt de kwalificatie 'ernstig' (score 7). Als we de formule toepassen (W6 x B3 x E7 = 126) komen we uit op de risicoklasse hoog.
In ons praktijkvoorbeeld is dus sprake van een manifest veiligheidsrisico op de werkplaats. Er moeten onmiddellijk voorzorgsmaatregelen genomen worden. Aanrijdbeveiliging zal hier noodzakelijk zijn om de werknemers en de infrastructuur te beschermen.
Wat zijn de voordelen van de Kinney-methode?
De Kinney-methode geeft op een eenvoudige manier een eerste inschatting van de omvang van een risico. Ze laat ook toe om prioriteiten toe te kennen aan de aan te pakken problemen. Na het nemen van maatregelen kan je het effect ervan makkelijk bepalen door de risicoklasse opnieuw te berekenen.
Wat zijn de nadelen van de Kinney-methode?
De Kinney-methode is eigenlijk niet geschikt voor risico’s met ernstige afloop. Een ongewenste gebeurtenis met een ernstig letsel is net zo erg bij een blootstellingsniveau van 1 (zelden) als 6 (regelmatig). In beide gevallen kan de risicoklasse aanzienlijk verschillen waardoor een risico plots aanvaardbaar wordt, terwijl het dat natuurlijk niet is.
- - E7xB1xW1 = 7 (laag risico; geen maatregelen nodig)
- - E15xB6xW1 = 90 (hoog risico; onmiddellijk actie ondernemen)
In het ene geval gaat het om een ernstig ongeval (E7) en in het andere om een zeer ernstig ongeval (E15), maar in beide gevallen wil je het ongeval vanuit arbeidsveiligheid voorkomen. De blootstellingsfrequentie is dus zeker niet bepalend.
Na het opstellen van een risicoanalyse is de volgende logische stap het maken van een verkeersplan. Hierin breng je de verkeersstromen op jouw werkplaats in kaart en kom je te weten waar de knelpunten zich situeren.
